O książce: rok / Patrząc na brodatego Leshakovsky'ego Pisakhova, zastanawiasz się, jak ten mały człowieczek stworzył tak prawdziwie uniwersalne płótnach i na płótnie, i na papierze. Już sama przyroda rosyjskiej Północy, sama Północ, nadawała kolory i słowa, związała ją ze sobą tak bardzo, że pisarz „nawet na Ruś nie mógł nigdzie pojechać. Zostaniecie bez języka i bez oczu”. Wystarczyło ostre spojrzenie, by unieruchomić urzędnika i „ministra”, księdza Siwoldaja i cara „listem dziurkującym”. Jednym słowem, każdemu, kto wtrącał się w życie, wystarczyło spojrzenie pisarza Pisachowa. Dlatego patrzył z góry, prawie ze bieguna, patrzył na wszystko poprawnie, ponieważ igła kompasu jest zawsze skierowana na północ.